Dag 22 Romita - Casciano 71 km 12 mei
12 mei 2017 - San Cassiano, Italië
Vanmorgen begonnen met een frisse start. Het was prachtig fietsweer en we moesten afscheid nemen van onze mooiste camping plaats tot nu toe. Omstreeks 08:30 uur begonnen we vol frisse moed aan ons volgend dag avontuur. De eerste kilometers van de route kenden we al gezien we ons eten de avond ervoor in het gelijknamige dorpje als de camping Romita hadden genuttigd. Even later begon het alweer, de eerste hellingen bieden zich aan, klimmen tot er geen eind aan kwam.
De eerste helling was 9 tot 10% en dat was voor ons ondanks onze kilometers erg zwaar. De spieren koud, zelf nog in een stemming het gaat wel vandaag. Maar ook dit is voor ons allen gelukt. We fietsten de gehele morgen bergje op en af met overal prachtige uitzichten, de een zwaarder dan de ander. Je kunt niet overal stoppen om alle uitzichten op foto vast te leggen. Na een uur fietsen hadden we zonder oponthoud amper 12 kilometer afgelegd. Met regelmaat amper 6 km per uur op de teller. Maar dit wisten we, in het routeboekje staat elke helling omschreven (dachten we). Na enkele uren klimmen en dalen kwam voor ons het hoogtepunt van de dag in het zicht. Siena, een plaats waar we gezien alle verhalen (Alphons en Maartje) veel van verwachten.
En inderdaad, het was prachtig. De plaats was vele malen mooier dan verwacht en voor ons mooier dan de overige grote steden die we gezien hadden. Het hoogtepunt in deze stad was wel de Duome Siena en het Campo plein (Piaza). Daarna even aan een carabinieri gevraagd en binnen een kleine vijf minuten zaten we op onze vertrouwde Reitsma route. Hans tot nu alles perfect omschreven. Na Siena veranderde het landschap, de indrukken werden totaal anders dan na de inmiddels gewende Toscaanse omgeving. Het gebied werd meer glooiend en opnieuw prachtige vergezichten.
De wijnstreken veranderen langzaam in graan gebieden. Je ziet het continu in het landschap, de wijziging naar een voor ons opnieuw nieuwe omgeving. Na deze indrukwekkende start gingen we op zoek naar onze volgende overnachtingsplaats. Na ongeveer twintig kilometer na Siena stond er in het route boekje netjes omschreven, bij splitsing LA. Voor camping RD na drie kilometer en volg bordje camping, klimmetje.
Nu dit laatste hebben we geweten, extreem klimmen maar de locatie werd dubbel beloond. Het was verreweg de mooiste camping locatie in de omgeving. De camping was nog in opbouw gezien het seizoen voor hun nog moet beginnen. Het uitzicht vanaf deze locatie is overweldigend. Echt de top van de omgeving. Helaas konden wij hier niet optimaal van genieten gezien het weer veranderde. Opnieuw na een redelijke dag begon het te betrekken, en op dit moment regent het licht. Hopelijk gaan we eindelijk mooie Italiaanse dagen tegemoet en kunnen we onze laatste week nog genieten van een prachtig Italiaans klimaat.
Tot een volgend verslag namens allen Henk
Dag 23 Casciano - Castel del Piano 69 km 13 mei
13 mei 2017 - Castel del Piano, Italië
Na een fikse klim om de camping te bereiken gisteren hadden we vanmorgen het geluk om met een afdaling te beginnen. Helaas konden we niet alle spullen droog inpakken vanwege de regen gisterenavond en vannacht. Vroeg op pad en de afdaling begon een eerste klimmetje van 12 %. De beentjes werden wakker en via prachtige vergezichten, maar ook dichterbij de schitterend begroeide bermen met zowaar orchideeën erin gingen we richting wijnstad Montalcino. Onderweg nog even gestopt om de Bijeneters te bewonderen die vlak bij ons zaten. Prachtige vogels, wat een kleuren. Van verre zagen we al de stad Montalcino hoog op de heuvel liggen, pfff zo hoog en moeten we daar naar toe?
Een bijzonder lange forse klim naar boven, nooit geweten dat asfalt zoveel kleuren steentjes heeft. Ja hoor, als het zwaar is kijk je alleen maar vlak voor je neus. Eindelijk Montalcino bereikt, prachtig stadje, maar met ons hadden honderden motorrijders deze stad als etappestop. Wat een lawaai, maar in het stadje was het rustiger. Een lekkere spaghetti gegeten en verder ging het. Eerst een super afdaling, maar ja, alles wat je hier omlaag gaat moet je weer omhoog. In de brandende zon weer een klim van bijna 10 kilometer omhoog.
Afzien? Jazeker, maar inmiddels zijn we ook wel wat gewend! Hoewel de etappe vandaag erg zwaar was hebben we onderweg enorm genoten. Qua landschap was dit tot nu toe de allermooiste. Zo geweldig om de bergdorpjes te zien in de verte, een compacte massa huisjes boven op een berg in prachtige kleuren. We merken dat het landschap van de liefelijke Toscaanse heuvels langzaam maar zeker overgaat in een ruiger meer vulkanisch landschap. Kortom, de mooie omgeving vergoelijkt alle zweetdruppels en dat waren er vele, vele deze dag.
Onverwachte dingen maken de etappe geweldig, zo zagen we nog een vos pal voor onze neus de straat oversteken, zagen we slangetjes en hagedissen langs de kant van de straat, wat een rijkdom! Nu onze tentjes al weer opgezet, echt routine net als het afbreken. Blindelings alle handelingen uitvoeren en alle spullen meteen in de goede (5) tassen kunnen plaatsen! Voor de vogelaars, vele Bijeneters, Hop en een Uil.
Dag 24 Castell del Piano - Lago del Bolsena
14 mei 2017 - Issinger Weiher, Italië
Rome komt in zicht, na opnieuw een zware etappe via allerlei prachtige kleine dorpjes zijn we nu op onze camping aan het Lago di Bolsena. Vanmorgen omstreeks 08:30 uur vertrokken van camping Amiata in Castell del Piano. De camping die jammer genoeg zijn beste tijd heeft gehad. Hetzelfde ook met onze vorige camping Le Soline in Casciano. De eigenaren een zeer vriendelijk en gastvrij oud echtpaar heeft geen opvolging. Er is een prachtcamping van te maken (ik vertrek).
Als je binnen komt bij de receptie heeft de tijd echt stil gestaan. Onvoorstelbaar wat een enorme berg papierwerk. Honderden kaarten, mappen en documenten. Er was geen tafel of kast waar nog iets bij in kon. Er lag papierwerk vanaf 1972 toen zij samen begonnen zijn met de camping. De camping koste ons voor vier personen, vier tenten en vier Birra Moretti € 48,50. Als zuinige Nederlanders gaf ik € 1.50 fooi.
Ik wist niet wat me overkwam, ze waren dankbaar voor de fooi. Het fooien geld ging echt in een oude knip waar niets meer bij in kon. Dit ging een keer per jaar naar de missie. De tijd heeft er echt stilgestaan. Zoals elke dag begonnen we met een klimmetje naar het volgende plaatsje Arcidosso op 2 km. Hier stonden ongeveer 75 Ferrari’s prachtig om te zien op dat moment. Wij gingen na inslaan van eten in de plaatselijke supermarkt voor de eerste uren op pad. En natuurlijk klimmen, 200 meter 12% en 1,5 km 8% een leuke start. Halverwege een enorm kabaal achter ons en jawel de Ferrari kolonne kwam er langs. We wisten inmiddels dat Italianen rijden als gekken maar dit brak echt alles. De laatste serie van 20 auto’s moest aansluiting vinden bij de eerste groep. Onvoorstelbaar wat voor snelheden, kabaal en risico’s voor overige weggebruikers waaronder wij.
Na dit incidentje fietsen we door veel prachtige dorpjes. Op een locatie waarschijnlijk Castell Azzara hadden we werkelijk een uitzicht over de gehele omgeving. Schitteren het mooiste totaaluitzicht tot dit moment. Zo ging het de gehele dag door. De verschillen in de omgeving wisselen elkaar in snel tempo af. Hans Reitsma schrijft op zijn pagina, is alles is geel van de Brem. Het was voor ons de zoveelste zware dag maar ondertussen wel lekkere temperaturen en DROOG.
Vandaag waren we allemaal aan het eind van de dag leeg. Voedsel is op, spieren zijn moe, geest laat het afweten. Wat wil je na 84 km klimmen en dalen met warm weer. De hellingen zijn niet te vergelijken met onze regio of het Sauerland. Alles is extreem. We hadden voordien gekozen voor de mooiste maar zwaarste route van Reitsma. De Toscane route. Voor ieder aan te bevelen die voldoende conditie heeft, echt zwaar en zeker als het warm wordt. We hebben er totaal geen spijt van maar wel onderschat.
De zwaarte komt natuurlijk ook doordat wij van de adviesroutes van Hans Reitsma afwijken en in de Toscane soms twee routes in een dag te fietsen. Het is tot nu een prachtige onderneming met vier fietsvrienden en het einddoel Rome komt in zicht. Nu een hapje eten en de route voor morgen bepalen. Misschien hebben we nog een mogelijkheid om een rustdag te nemen. Dit zou prachtig zijn om even te herstellen.
Voor de vogelaars een Dwergooruil, een Buizerd en zoals elke dag de Hop vaak gezien.
Dag 25 Lago di Bolsena - Lago di Bracciano
15 mei 2017 - Roma, Italië
Hoera, weer een zonnetje bij het opstaan. Gisteren kwamen we ook in de zon aan en konden we na het tent opzetten nog even nagenieten op een terras bij de camping. Ook aan de inwendige mens werd gedacht en we kozen allemaal een menu uit. Nadat we dit genuttigd hadden bleek wel dat we behoorlijk wat verbrand hebben de afgelopen dagen, want de honger was nog niet gestild. We bestelden nog een pizza, later nog een en nog een groot bord patat. De serveerster moest er om lachen, was ze duidelijk niet gewend, zulke grote eters. Een lekker wit wijntje smaakte er ook goed bij, dan wel een pilsje. Onderwijl maakten we een tussenbalans op. Het fietsen ging erg goed en we besloten om de volgende morgen door te fietsen naar het andere grote kratermeer van Bracciano.
Zo gezegd, zo gedaan. Na het inpakken van de tenten nog even wachten op de eigenaar om af te rekenen. Toen op de fiets, de eerste kilometers gingen wat stroefjes en toen we na ca. 3 kilometer een stijging van 20 % voor onze neus kregen werden we pas goed wakker. De paar honderd meter stijging werden toch maar te voet tegen deze berg afgelegd. Na zo’n 6 kilometer kwamen we weer op de route en besloten eerst maar eens een ontbijt te nemen, daar was op de camping niets van gekomen. Vlak aan het meer van Bolsena op een terras genoten we van lekkere koffie met zoete broodjes. Ook in hetzelfde stadje Capodimonte de plaatselijke supermarkt bezocht en proviand voor onderweg ingeslagen.
Toen kon het fietsen echt beginnen. Volgens het boekje zou het een redelijke etappe worden, maar door de hitte voelden alle klimmetjes toch best zwaar aan. Dat kon ook eigenlijk niet anders, want inmiddels wisten we wel dat we de zwaarste route naar Rome aan het volgen waren, nl. de Toscaneroute met vanaf Ferrara in de Povlakte zo’n 557 kilometer en 7030 hoogtemeters. We zien het landschap weer veranderen en fietsen langs uitgestrekte graanvelden en olijfvelden. Even een koffiestop in het prachtige stadje Tuscania. Invloeden van de Etrusken en Romeinen zijn hier nog duidelijk zichtbaar. Daarna de hoogvlakte opgefietst en genoten van gigantische bloemenvelden in verschillende kleuren.
Ik moest terugdenken aan 50 jaar geleden op het Carmel en het eerste lied wat we daar leerden zingen met pianobegeleiding van onze muziekleraar. Volgens mij was het “ decolores los campos e la Primavera”, het ging over veelkleurige bloemenvelden in het voorjaar. Nou, dit was wel heel treffend. Onderwijl pakten zich op verre afstand van ons dikke onweerswolken samen. Oei, maar gelukkig konden we nu een keer flink afdalen en in no-time hadden we een kleine 20 kilometer afgelegd. We fietsten voorbij het prachtige Sutri en hielden nog een korte picknickstop midden tussen de hazelnoot plantages die zich hier vele, vele kilometers uitstrekten (Nutella). Ook Sutri is een bezoek meer dan waard met zijn Romeinse amfitheater dat we vanaf de straat konden zien liggen.
Eigenlijk zou je heel veel tijd willen hebben om al dat moois in alle rust te bekijken! Daarna het laatste stukje nog overbruggen richting Lago di Bracciano alwaar we nu een paar dagen gaan vertoeven op een camping aan het meer met een Nederlandse eigenaar. Alleen de rit ernaar toe is al een feest, want van hoog op de heuvels daal je helemaal af naar de rand van het meer met prachtige vergezichten. Evenwel moet je heel goed op de straat letten, want over heel veel kilometers bestaat deze uit heel slecht asfalt met veel gaten, dus je moet goed opletten waar je rijdt en met welke snelheid, vooral bij het afdalen.
De vogels van vandaag: roepende Hop, opnieuw veel Bijeneters, Dwergooruil.
Dag 26 rustdag (eindelijk)
16 mei 2017 - Badia Polesine, Italië
Vandaag een dag zo we tot nu toe niet kenden. Een echte rustdag, ja je leest het goed. Uitslapen tot 07:00 uur en daarna douchen en later ons ontbijtje gemaakt bij de tent. Lekkere koffie met onze brandertjes en alles oké. Daarna hebben we genoten van de stilte aan het meer Lago di Bracciano. Omstreeks het middaguur samen gezellig (waar het verkeer het toelaat) naar Anguillara Sabazia gefietst. Een prachtig oud plaatsje waar wij ons inkopen konden doen. We hebben het dorp bekeken en het is allemaal zo oud. Het is niet te begrijpen dat er mensen wonen in zulke huizen. Wij vergelijken te vaak de normen naar onze waarden. Het was in ieder geval een bijzonder oud dorpje. De bouw gaat terug tot de middeleeuwen. Wel schitterend hoe dit dorp in stand is gehouden en er nog mensen willen wonen. Na onze bezichtiging even inkopen gedaan in een grote Carrefour. We maken ons op voor toch nog een extra route richting Rome. We doen dit om er zeker van te zijn dat we ongeveer gelijk met onze familieleden op het Sint Pietersplein in Rome aan komen. Het was een prachtige dag wat we ook na onze extreme inspanning nodig hadden. Het blijkt nu na een dag nietsdoen hoe de stemming en het gevoel is. Beter kon deze rustdag niet komen. Het was een prachtige dag waar we zelfs tijd hadden om een BBQ te houden. We hebben echt genoten van onze rustdag en gaan morgen vol frisse moed beginnen aan onze een na laatste etappe. Ons doel is om morgen ongeveer 40 km te fietsen richting Rome. Wel op en af maar dat weten we. Hans Reitsma nog bedankt voor de tot nu toe uitstekende omschrijving van zowel de route als van de dorpen en steden waar we door komen. Zowel actueel als een enorme informatie aan geschiedenis. We gaan morgen voor de één na laatste etappe richting Rome en pakken nog een camping mee aan de rand van de stad om ons uiteindelijke einddoel Rome donderdag te bereiken.
Namens allen Henk
Dag 27 Lago di Bracciano - Camping Flaminia
17 mei 2017 - Roma, Italië
Hoi allen, allereerst onze hartelijke dank voor alle geweldige reacties van jullie op ons blog en op Facebook. Zoals eerder al vermeld is het voor ons niet doenlijk om overal op te reageren, maar we vinden het geweldig dat jullie ons volgen. Onze fietstocht zit er bijna op. Morgen nog zo’n 10 kilometer naar het St. Pietersplein en dan zit het erop! Wat een geweldige tocht, heel veel gezien en afgezien, maar dat laatste vergeet je sneller dan alle mooie dingen die je meemaakt.
Vanmorgen weer vroeg opgestaan en onze spullen op routine ingepakt. Afscheid genomen van de hartelijke Nederlandse campingbaas op camping Esmeralda aan het Lago di Bracciano. We zijn gestart zoals gewoonlijk met een klim van een paar kilometer, daar word je wakker van. Vervolgens ging het weer over slechte straten richting Rome. Op gegeven moment door een zandweg omhoog tussen olijfgaarden door. Hoewel we op de campings werden gewezen op het scheiden van het afval zagen we hier toch ook grote dumpplaatsen van afval. Ook de bermen zijn in Italië zijn zekers niet vrij van afval. Talloze sigarettendoosjes liggen hier naast allerlei plastic flessen. We vervolgden onze weg lang verlaten straten, dan weer hele drukke straten.
Ondertussen golfde het landschap nog, zodat er af en toe nog pittig geklommen moest worden. We deden dit echter “graag” na onze rustdag. Toen we de meeste heuveltjes waren gepasseerd zagen we in de verte een bijna vlak landschap opdoemen. Dat waren we niet meer gewend na de Povlakte. Eventjes een koffiestop in de plaats Prima Porta. Hier waren een aantal “oude Romeinen” aan het kaarten om geld. Nou, horen en zien verging je, het leek of het om leven en dood ging. Heerlijk dat temperament van de Italianen!
Over een vlak stuk verder naar Rome, met onderweg prachtige bloeiende cactussen en geweldig ruikende Toscaanse Jasmijn. We merkten dat het allengs drukker werd op straat, want we naderden Rome met rasse schreden. In de voorsteden was het al een drukte van jewelste en we kronkelden met onze fietsen tussen luid toeterende Italianen door via bruggen, viaducten, spoorwegovergangen, autowegen, fietspaden achter onze navigator Henk aan.
Uiteindelijk bereikten we het fietspad langs de Tiber en dat gaf ons weer rust. De hele weg al worden we uiterst vriendelijk begroet door (race)fietsende Italiaanse collega’s met een brede lach en een ciao of bongiorno. Nog even puzzelen en daar vonden we onze super-de-luxe stadscamping Flaminia. Uiteindelijk in redelijk korte tijd onze 45 kilometer afgelegd vandaag. In alle rust onze tenten voor de laatste keer opgezet en de camping verkend. Een pilsje en een heerlijk gezonde tonijnsalade ging er wel in. Nog even en wasje doen, onze tassen binnenste buiten keren en opnieuw ordenen en rusten. Vanavond nog even bijkletsen en ons opmaken voor de echte 10 laatste kilometers morgen naar het Vaticaan, alwaar we samenkomen met onze familieleden.
Dag 28 camping Flaminia - ROME 11 km
18 mei 2017 - Roma, Italië
Eindelijk…. We zijn in de stad Rome aangekomen. Gisteren na een gezellige avond en onder het genot van een drankje en hapje al een beetje onze aankomst in Rome gevierd. Zeg wel een beetje meer gezien uitgerekend gisteravond ook een van onze fietsmaten Opa is geworden. Dus dubbel feest voor ons. Het is wel iets als je een jaar van tevoren een prachtige fietsroute voorneemt en uitgerekend op de dag dat je dochter bevalt jij in Rome aankomt.
De spanning was dus aan alle kanten van de ketel vandaar die minder goede nachtrust van ons allen. Vanmorgen omstreeks 11:00 uur vertrokken we van de prachtige camping in de voorstad van Rome. We moesten nog een afstand van ongeveer 10 km naar het Vaticaan aanvang circa 8 km fietspad langs de Tiber. Dit ging prima. Echter onze echtgenotes waren samen met onze kinderen per vliegtuig onderweg naar Rome. Tenminste dit was de afspraak. Echter het vliegtuig had bijna twee uur vertraging. Wij zouden elkaar treffen op het Sint Pietersplein maar dit kon dus geen doorgang vinden, wel jammer.
We hebben toen met ons groepje fietsers besloten om maar samen naar het Sint Pietersplein te fietsen Het laatste gedeelte door voetgangerszones maar dit uiteraard gelopen. Eenmaal bij het Sint Pietersplein kreeg ik echt kippenvel. Het maakt zo een geweldige indruk op je als je dit gebouw in zijn omgeving, ruimte en samen met de mensenmassa van allerlei nationaliteiten ziet. Dit is niet te vertellen dit moet je meemaken. Daarnaast de ontlading dat we het samen allemaal gehaald hebben. Mijn fietsmaten hadden dit zelfde gevoel. Het doet je meer dan je voordien denkt.
Na eenmaal alle indrukken te hebben uitgewisseld en hebben opgeslagen zijn we een beetje in de omgeving van de Sint Pieter gaan kijken. Het ene gebouw is nog mooier dan het ander. De Friezenkerk was helaas gesloten maar dit halen we a.s. zondag wel in. In de loop van de middag kregen we een telefoontje dat de echtgenotes en onze kinderen waren aangekomen in Rome. Wij zouden wel via onze navigatie even naar ons appartement voor dit weekend fietsen. Niets was minder maar. In de kleine straatjes met extreem hoge gebouwen kun je een juiste navigatie vergeten.
We hadden al een uur gefietst maar nagenoeg niets opgeschoten. Tenslotte maar even aan een agent gevraagd en die stuurde ons een grote snelweg op waar gefietst mocht worden en we in ieder geval in de goede richting zaten. Ik zal alle verkeerscapriolen maar niet uitleggen maar met vier fietsers vol met bagage ( 27 kg) door de drukte van Rome fietsen is meer dan een dag klimmen. Alles vliegt aan alle kanten langs je heen. Rotondes gigantisch groot steek maar over. Maar niet geklaagd, ook hier was het uiteindelijk resultaat het weerzien met de familie. We hebben gezellig gegeten en een borrel genomen op ons gezamenlijk resultaat. Immers het thuisfront moet ook veel laten of extra doen. Het was een schitterende fietstocht waar zeker lang over gesproken wordt.
